Wanneer je een kind bent van een ouder met een psychisch of een verslavingsprobleem, wordt er in de zorg de afkorting KOPP (kinderen van ouders met psychische problemen) of KOAP (kinderen van ouders met een afhankelijkheidsprobleem) gebruikt.

Aangezien een verslavingsprobleem ook heel wat psychische gevolgen heeft, spreken we soms alleen van kinderen van ouders met psychische problemen (KOPP), maar bedoelen we ook de kinderen van ouders met een afhankelijkheidsprobleem.

Maar voor de leesbaarheid gebruiken we vaak KOPP alleen.

Bij het opvoeden van kinderen vraagt iedere ouder zich wel eens of hij/zij het goed doet en of het misschien beter kan. Dit is normaal: onzekerheid en twijfel maken immers onvermijdelijk deel uit van het dagelijkse opvoedingsgebeuren. Ouders die lijden aan een psychische ziekte of afhankelijkheidsprobleem worden op dit vlak nog meer op de proef gesteld. Je wordt vaak geconfronteerd met je eigen beperkingen. Je wil je kind wel meer geven maar stelt tot je spijt vast dat dit niet altijd lukt. Dit is vaak frustrerend.

Als ouder sta je natuurlijk niet alleen in de opvoeding van je kinderen. Ook familie, vrienden, buren, leerkrachten, en anderen … kunnen bijspringen waar het even moeilijk gaat. Zij vervullen eveneens een belangrijke taak.